Recortes, políticos e SMSs

recorte: s.m. 1. Acción e efecto de recortar.

recortar: 1. Cortar polas beiras ou cortar o que sobra de [algo].

político: 1. Relativo ou pertencente á política, como teoría ou como actividade. 3. Que se dedica aos asuntos de goberno ou se interesa por eles.

política: 4. Teoría, arte ou doutrina referente ao goberno dunha comunidade. 5. Conxunto de asuntos públicos dun estado e actividade de quen se dedica a eles ou de quen participa na vida pública.

      Andamos estes días ás voltas coas palabras. Chégannos repetidas, reiteradas en todos os medios e de todas as formas. Unha das palabras máis aclamada é "recortes". Movida pola curiosidade (e quizais tamén a desconfianza) abrín as páxinas do dicionario (o santo dicionario da RAG) e descubrín que, certamente, a sociedade non está a padecer "recortes", senón cortes claros, rotundos, contundentes, tallantes. Cortes cargados de engano, que non engado, disimulados cun prefixo que perdeu o significado iterativo. Non están a cortar polas beiras o que nos sobra, non. Están a roubarnos o que nos é propio (roubar: 1.Coller [unha cousa que lle pertence a outra persoa] mediante engano ou violencia. 2. Deixar [alguén] sen algo da súa propiedade mediante engano ou violencia.). Rouban os nosos dereitos, a nosa dignidade, os nosos cartos para dárllelos a eses outros que están a construír a moderna arca dioiviana.

     E no medio de todo isto, o pobo indignado recolle a palabra boomerang. Berramos que non queremos políticos, levados pola rabia e a dolor, e veñen estes Noés modernos a dicirnos que temos razón. Meu dito meu feito, o 30% dos concelleiros eliminados. Así sen case darnos conta deixamos de estar representados e perdemos a voz e as palabras xustas. Chegan aos teléfonos SMSs "el pueblo español está cansado de todos os políticos" mentres o presidente e a súa Real corte sorrí. O meigallo está feito! Pero eu que non son "pueblo español", que non animei a "La Roja", nin pendurei da fiestra bandeiras patrias, decido non reenviar esta mensaxe e facerlle fronte. E como as palabras significan, berro alto e forte e reenvío as miñas. Non todos os políticos/políticas son iguais; non quero que se eliminen todos os cargos públicos, nin funcionarios, nin representantes do pobo. Quero que sexamos profesionais, honestos, camaradas, solidarios; quero ir pola rúa coa cabeza alta malia ter aprobado unha oposición; quero ir pola rúa e saudar cunha aperta o concelleiro que me representa e, como non, debater con ela aquelo en que non concorde. Quero que lles devolvan a dignidade (e o posto) a estas concelleiras que non cobran soldo por facer este traballo. Os políticos non son Rajoy, son a nosa irmá, o noso home, a nosa amiga da infancia que decidiron implicarse en temas sociais a cambio de nada, moitas veces. Cantos concelleiros teñen soldo no lugar en que vives? 

      Todos é unha palabra cun significado demasiado amplo. Empecemos a concretar e non caiamos na súa trampa. Xa Franco dixo un día que os políticos non eran necesarios (el abondaba para gobernar o país) e que a política era algo moi difícil de asimilar para as intelixencias populares.